گرشا رضایی: نگرانی جدی خودم را از نابودی کامل موسیقی ابراز می کنم

به گزارش موسیقی نو به نقل از خبر گزاری مهر گرشا رضایی، خواننده و آهنگساز برجسته و مولف موسیقی پاپ، به بهانه انتشار آلبوم جدیدش از مصائب و مشکلات فعالان این عرصه در تولید آثار با کیفیت سخن گفت.

گرشا رضایی در گفت و گو با خبرگزاری مهر درباره آلبوم جدیدش به اسم «یه روز» گفت:

می‌دانستم این پروژه، مارکت موسیقایی را من به عنوان یک خواننده تین ایجر پسند تحت تأثیر قرارداده و نباید انتظار بازگشت مالی از آن را هم داشته باشم، اما ایستادم و پروژه را تا انتها با تمام مشکلات و سختی‌هایش به سرانجام رساندم . موضوعی که برایم بسیار تلخ است و متأسفانه به همه بخش‌های موسیقی نیز تسری پیدا کرده است. صراحتاً می گویم اگر در حوزه‌های مختلف صدابرداری، تنظیم، آهنگسازی و موارد دیگری که خودم طراحی و اجرای آن را به عهده داشتم، هنرمندان دیگری برای حضور در پروژه انتخاب می‌شدند، بی تردید آلبوم «یه روز …» یکی از گران بهاترین مجموعه‌های موسیقایی پس از انقلاب در حوزه تولید لقب می‌گرفت.

من از همان ابتدا هم می‌دانستم که تولید و انتشار این آلبوم برای من بازگشت مالی به همراه نخواهد داشت که هیچ، حتی ضربه مالی هم به من وارد می‌کند اما با این حال کاری را آغاز کردم که می‌بایست تا انتهایش پیش می‌رفتم.

گرشا رضایی در ادامه اظهار داشت:

ساختار آلبوم «یه روز» اصلاً مخاطب کوچه و بازار را هدف خود قرار نداده است که بدون تردید در جایگاهش مخاطبانی قابل احترام هستند. اما من در این آلبوم کوشیدم با نزدیک شدن به مفاهیم موجود در موسیقی سرگرم کننده، به «مفهوم»، «معنی» و «ساختار» یک آلبوم در حوزه موسیقی پاپ جدی تر نگاه کنم.

من به میزان دانلود این آلبوم توجهی نداشتم. درست مثل زمانی که «موسیقی واقعی» در کشورمان وجود داشت. بر این باورم موسیقی با کیفیت سال هاست در مسیر فعالیت‌های موسیقایی ما مرده است و مطمئنم اگر الان برخی‌ها این مطالب را بخوانند می‌گویند «این حرف‌ها اندازه تو نیست» چون خیلی‌ها گرشا رضایی را به عنوان یک خواننده تین ایجر پسند می‌شناسند که وجوه دیگر موسیقایی اش آن چنان به مخاطب معرفی نشده است. در حالی که من رهبر ارکستر بودم، موسیقی فیلم کار کردم، موسیقی کودک ساختم، نوازنده چند ساز هستم و حتی در دوبله هم فعالیت کردم.

گرشا رضایی گفت: نگرانی جدی خودم را هم از نابودی کامل موسیقی چه در حوزه موسیقی اصیل ایرانی و چه در حوزه موسیقی پاپ ابراز می‌کنم. من می‌خواهم بگویم برخی از آن موسیقی‌هایی که به اسم موسیقی سنتی به خورد مخاطب داده می‌شوند نه تنها موسیقی سنتی نیست بلکه موسیقی پاپ ایرانی هم نیست.

اینکه بیاییم به صرف اینکه صدایمان را به نام نامی آواز ایرانی بدون هیچ تخصص و پیشینه‌ای در این عرصه نامگذاری کنیم، اصلاً صحیح نیست. متأسفانه ما در حوزه خوانندگی آش شله قلمکاری را درست کردیم که به آن سنتی می‌گوئیم و آن را با همین عبارت به مخاطب نسل نوجوان معرفی می‌کنیم و متأسفانه همین مخاطب می‌رود و این موسیقی را به اسم موسیقی سنتی تبلیغ می‌کند. شرایطی که من اسم آن را «خرابکاری» می‌نامم کار می‌برند. در حالی که باید بدانیم موسیقی ایرانی و خوانندگی ایرانی به قدری فنی و اصولی است که نباید به اسم تلفیق و کلید واژه‌های این چنین ساحت آن را خدشه دار کنیم.

 

گرشا رضایی در ادامه عنوان کرد: چندی پیش در برنامه «خندوانه» یک دوستی رو به روی رامبد جوان می‌گفت «خط قرمز من موسیقی پاپ است»؛ جمله‌ای که خیلی به من برخورد. او می‌گفت «هرجا صدای موسیقی پاپ بلند شود من از آنجا فرار می کنم».

حالا صحبتم این است که عزیز من تو از موسیقی پاپ و مشقت‌هایش چه می‌دانی که این چنین با آن برخورد می‌کنی؟ کاش بدانیم که اصلاً موسیقی پاپ چه مفاهیم ارزشمندی می‌تواند داشته باشد. کاش بدانیم در چندین دهه اخیر چه آثار قابل توجهی توسط آهنگسازان برگزیده این سرزمین تقدیم مخاطبان شده است. این موسیقی واقعاً ارزش دارد. پس چرا و چه زمانی اصلاً به خودتان اجازه دادید که ما را این چنین خطاب کنید؟ اصلاً چه کسی به شما این اجازه را داد که به یک تحصیل کرده موسیقی بتازید. اینها قطعاً دلایل مختلفی دارد که باید در زمان خود روی آن بحث کرد. موضوعی که می‌تواند به صحبت‌های من درباره موضوع «بازگشت واقعی» مرتبط باشد.

البته هستند کسانی که به اشتباه وارد موسیقی پاپ شدند که به آنها کاری ندارم و روی صحبتم آنها نیستند. اما آنهایی که دانش این کار را دارند، دوست دارم متوجه شوند و بدانند که این روزها آدم‌هایی چون بهروز صفاریان و امثال او، فعلاً دوست دارند، نگاه کنند تا اینکه کاری را انجام دهد. شرایطی که موجب می‌شود عزیزی بیاید و در قاب تلویزیون به اهالی موسیقی پاپ این چنین بی رحمانه بتازد.

لطفاً این قدر زود ما را قضاوت نکنید. بله شاید موسیقی کامپیوتری باعث شده که آن عزیز در یک برنامه تلویزیونی با اهالی این حوزه چنین صحبتی را داشته باشد و همه تصور کنند که اساساً موسیقی پاپ همین است که اکنون در بسیاری از فعالیت‌های آقایان تنظیم کننده وجود دارد. اما ماجرا در برگیرنده نکات مهم دیگری است که باید به آن توجه بیشتری داشت.