عضو هیات امنای موسیقی چهارمحال و بختیاری گفت: بسیاری از آوازهای قدیمی استان برگرفته از اتفاقات، جنگ‌ها، تحولات اجتماعی زمان و… بوده و حتی بسیاری از آوازها مربوط به زمان کار، کشاورزی و دامپروری است، آوازهای برزگری، صیادی، شوخی، نامدارخان، مندنی، ابوالقاسم خان، دهکردی، حیدرآقا، هفشجانی و… هرکدام در یک قسمت از زندگی جامعه دخیل بودند.
به گزارش موسیقی نو به نقل از ایسنا، فرشاد پورحسینی اظهار کرد: با توجه به جوامعی که از دیرباز در چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کردند همواره زندگی در این استان با موسیقی همراه بوده و درحقیقت موسیقی با زندگی، فرهنگ و آداب و رسوم مردم عجین بوده شده، همچنین موسیقی مقامی و محلی در تمامی نقاط استان و به خصوص در زندگی ایلیاتی عشایر کوچ‌نشین وجود داشته است.
عضو هیات امنای موسیقی چهارمحال و بختیاری افزود: سازهای کرنا، سرنا، نیشیت، و دهل از نمونه سازها و لوازم نوازندگی کهن در این استان است و این موضوع را به وضوح بیان می‌کند که موسیقی قرن‌هاست که در زندگی جوامع و طوایف این منطقه حضور دارد، همچنین مردم استان در لحظات مختلف زندگی خود مانند بزم‌ها، شادی‌ها، شادیانه‌ها و لحظات عاشقانه موسیقی‌های متفاوت مانند موسیقی شادی، تغزلی، عزا، کار و… دارند که تمامی این موارد نشانگر حضور پررنگ شعر و موسیقی در بین مردم استان است.
وی ادامه داد: بسیاری از آوازهای قدیمی چهارمحال و بختیاری برگرفته از اتفاقات، جنگ‌ها، تحولات اجتماعی زمان و… بوده و حتی بسیاری از آوازها مربوط به زمان کار، کشاورزی و دامپروری است، آوازهای برزگری، صیادی، شوخی، نامدارخان، مندنی، ابوالقاسم خان، دهکردی، حیدرآقا، هفشجانی و… هرکدام در یک قسمت از زندگی جامعه دخیل بودند.
پورحسینی عنوان کرد: به عنوان مثال در گذشته بخشی از زندگی مردم کشاورزی و بخش دیگر دامداری بود، زمانی‌که هوا به سمت گرم شدن حرکت می‌کرد به دلیل اینکه دام‌ها توان تحمل گرمای شدید را نداشتند عشایر تصمیم به کوچ می‌گرفتند و به مناطق ییلاق و سردسیرکوچ می‌کردند، اما در همین زمان باید تمام محصول کشاورزی برداشت و ذخیره می‌شد، بنابراین کشاورزان به دلیل برداشت محصول از کوچ ایل و زن و فرزندان خود دور می‌ماندند و بنابراین آواز برزگری می‌خواندند.
عضو هیات امنای موسیقی چهارمحال و بختیاری اضافه کرد: آواز صیادی برای زمان شکار استفاده می‌شد، آواز نامدارخان و ابوالقاسم نیز از جنگ و اتفاقاتی که بین طوایف بختیاری رخ می‌داد سرچشمه گرفته است، همچنین آواز و تصنیف دهکردی نیز مربوط به منطقه دهکرد و شهرکرد فعلی است.
وی یادآور شد: بنابراین آوازها و مقام‌ها، قطعات ضربی و تصنیف‌ها به‌صورت سینه به سینه دربین علاقه‌مندان و پیشکسوتان موسیقی محفوظ مانده تا زمانی‌که شرایط ثبت و ضبط آن‌ها در دهه‌های اخیر فراهم شد و درحال حاضر می‌توان گفت آثار بسیاری از اساتید موسیقی مقامی چهارمحال و بختیاری به صورت رسمی ثبت و محفوظ شده است.
پورحسینی تاکید کرد: این علاقه و دلدادگی مردمان چهارمحال و بختیاری مانند سایر مردمان ایران به موسیقی در نسل‌های جوان و امروزی نیز هم‌چنان وجود دارد و نمود پیدا کرده و گاهی این علاقه نسبت به گذشته نیز بیشتر شده است، همچنین امروزه باوجود مراکز معتبر دانشگاهی در زمینه موسیقی علاقه‌مندان بسیاری در حوزه‌های مختلف موسیقی دستگاهی، مقامی و رشته‌های آهنگ‌سازی و… وجود دارد و افراد بسیاری در این زمینه‌ها فعالیت دارند.
عضو هیات امنای موسیقی چهارمحال و بختیاری تصریح کرد: سیستم فرهنگی و هنری کشور اقبال و مساعدت فراوانی نسبت به موسیقی مقامی و محلی مناطق مختلف دارد و افراد فعال در این حوزه به انجام کارهای بزرگ تشویق می‌شوند، در میان نسل جوان نیز ذوق و علاقه فراوانی نسبت به موسیقی وجود دارد.
وی بیان کرد: حضور نظارتی دستگاه‌های فرهنگی و هنری اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با محوریت مرکز آموزشگاه‌های آزاد هنری که شامل آموزشگاه‌های موسیقی نیز می‌شود موجب شده است در مرکز استان‌ها علاوه‌بر مراکز دانشگاهی موسیقی مانند دانشگاه هنر و دانشگاه علمی کاربردی موسیقی، آموزشگاه‌های آزاد موسیقی نیز وجود داشته باشند که در این آموزشگاه‌ها اساتید مجرب و با تجربه که دارای قابلیت تدریس هستند، فعالیت می‌کنند.
پورحسینی خاطرنشان کرد: جوانان بسیاری وجود دارند که به دلیل میل ذاتی به موسیقی محلی و مقامی چهارمحال و بختیاری خود تحصیلات دانشگاهی و علمی خود را نیز در زمینه موسیقی پیگیری کرده و در سطح کشور دارای نام و نشان هستند، موسیقی مقامی چهارمحال و بختیاری نیز به برکت تلاش و پشتکار اساتید و پیشکسوتان این حوزه و وجود اسناد معتبر و ضبط شده در این خصوص راه و روزنه تحقیق و پژوهش برای هنرمندان جوان را باز کرده و این موضوع نویدبخش آینده‌ای خوش برای موسیقی است.
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰