زندگی هنری «مرتضی گرگین زاده»/ نوازنده‌ی کلارینت، آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر ایرانی
در موسیقی ملی ما، کم نیستند مردان و زنانی که تلاش و کوشش سالیان متمادی آن ها، تاثیر بسزایی در حفظ میراث فرهنگی و هنری داشت. از جمله نام آورانی که در بین عموم مردم جامعه گمنام است، «مرتضی گرگین زاده» است.
موسیقی نو: حمیدرضا ولیان؛ «مرتضی گرگین زاده» از نسل اساتید موسیقی دهه ۳۰ ایران است که تلاش و سعی بسیاری در استفاده از سازهای غربی برای موسیقی ایرانی کردند. در دوره ای که موسیقی ایران، با ورود گسترده موسیقی غربی و تمایل هیجانی جوانان، برای یادگیری آن، تهدید می شد، جمعی از موسیقی دانان و نوازندگان، همچون: استاد ابوالحسن صبا و حسین یاحقی در ساز ویلن، مرتضی محجوبی در پیانو و مرتضی گرگین زاده نیز که نوازنده قابل و چیره دستی در کلارینت بود یکی از آن هاست. کلارینت، سازی کاملا غربی است که تصور نمی شد در موسیقی و نوازندگی ارکستر برای موسیقی ایرانی، کارکرد داشته باشد، اما قوت، قدرت و مهارت مرتضی گرین زاده، برای نوازندگی ترومپت و آشنایی او با موسیقی ایرانی، لحن متفاوتی به این ساز کاملا غربی داد.
مرتضی گرگین زاده، در طلیعه سده ۱۳ هجری شمسی به دنیا آمد. در سال ۱۳۱۲ پس از پایان تحصیلات ابتدایی، وارد مدرسه موزیک نظام شد. مقدمات و مبانی موسیقی را نزد اساتیدی همچون : غلامحسین مین باشیان، داود نجمی و ایروانی اعظم فرا گرفت. بعد از طی دوره شش ساله با درجه سرگروهبانی، فارغ التحصیل شد. در دهه ۲۰ در حالی که به تازگی رادیو در ایران راه اندازی شد، همکاری اش را با اداره ی موسیقی رادیو آغاز کرد. او همراه با برادرش «مصطفی گرگین زاده»، نوازنده ترومپت، در ارکستر شماره ۲ رادیو همکاری می کردند. پس از مدتی سرپرستی ارکستر را برعهده گرفتند.
همکاری مرتضی گرگین زاده با رادیو ۱۵ سال ادامه داشت و در طی این مدت آهنگ های بسیاری ساخت که برخی از آن ها خاطره انگیز شد. از جمله قطعات و آهنگ های ساخته شده او می توان به : شمع و پروانه، عشق گم شده، چه کنم، مکتب عشق ، می سوزم، رفت و ربود و همچنین چشم مست تو، اشاره کرد.
مرتضی گرگین زاده در ۲۰ مهرماه ۱۳۳۷، در میانسالی درگذشت. فوت زودهنگام او، موجب شد فرصت شنیدن قطعات خاطره انگیز دیگر از علاقه مندان موسیقی از دست برود.
« یک نظر درباره این مطلب بنویسید و در قرعه کشی سایت موسیقی نو شرکت کنید»
