موسیقی نو: گیتی پاشایی تهرانی در ۲۳ خرداد ۱۳۱۹ در تهران متولد و در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۷۴ درگذشت. او بیشتر به خوانندگی مشهور بود. فعالیت خود را در دهه ۱۳۴۰ آغاز کرد و بعد از انقلاب ۵۷ آهنگسازی چند فیلم همسرش مسعود کیمیایی را انجام داد.
زندگی گیتی پاشایی
پدر بزرگ گیتی جعفر منصوری شاعر، استاد تار و خطاطی بود و نوازندگی تار و سه‌تار را به مادر گیتی آموخته بود. بدین ترتیب گیتی از طریق مادرش با موسیقی آشنا شد. گیتی ردیف‌های موسیقی ایرانی را نزد فرامرز پایور، مهدی فروغ و محمود کریمی آموخت. بعد از گرفتن دیپلم به آمریکا رفت و در «سیتی کالج نیویورک» در رشته معماری مشغول به تحصیل شد و در «سیاتل» واشینگتنِ آمریکا لیسانس هارمونی و ارکستراسیون گرفت.
شروع خوانندگی گیتی پاشایی
در اواخر دهه چهل، فعالیتِ رسمی خود را با خوانندگی در رادیو و تلویزیون شروع کرد. او بعد از مدتی به خواننده تصانیف مردمی مشهور شد. ترانه‌های «شب من شب تو»، «دلِ بوالهوس»، «گلِ مریم» و «یه دل دارم» از جمله ترانه‌هایی است که او در آن زمان خواند.
گیتی در سال ۱۳۵۴ به عرفان و تصوّف روی آورد و سپس بر روی شعرهای برخی از شاعران معاصر مثل مهدی اخوان ثالث، احمدرضا احمدی، محمدعلی سپانلو و نصرت فرزانه آهنگسازی کرد. در سال ۱۳۵۶ در فیلم «سفر سنگ» به کارگردانی مسعود کیمیایی به عنوان بازیگر حاضر شد اما پس از آن فیلم دیگر به بازی نکرد.
درگذشت
گیتی پاشایی در ۱۷ اردیبهشت ۱۳۷۴ خورشیدی بر اثر سرطان سینه در سن ۵۷ سالگی در تهران درگذشت و در بهشت زهرای تهران آرام گرفت.
/
ارسال دیدگاه
مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : ۰