تار و تاریخ با موسیقی تعزیه به تکیه امینی ها رفت

به گزارش موسیقی نو تازه‌ترین اثر تار و تاریخ براساس موسیقی تعزیه ساخته شده و ضبط تصاویر آن هم در تکیه امینی‌ها در قزوین انجام شده است.تابلو موزیکالِ « این باده ز خموش نوش» اثری تازه از پروژه «تار و تاریخ» با آهنگسازی میدیا فرج‌نژاد با شعری از واعظ قزوینی است. در این اثر میدیا فرج نژاد تار نواخته و محمدرضا خادم آواز خوانده است.

موسیقی این اثر براساس موسیقی تعزیه ساخته شده و تصاویر اجرای آن در خانه امینی‌ها در قزوین ضبط شده است.

میدیا فرج‌نژاد طراح و آهنگساز پروژه «تار و تاریخ» درباره آهنگ «این باده ز خموش نوش» نوشته است:

«خانه امینی‌ها از زیباترین و بزرگترین خانه‌های دوره قاجار است که سقف‌های مزین به نقاشی‌، تالارهای زیبا، گچ‌بری‌های چشمگیر و شیشه‌های رنگی‌اش مسحورتان خواهد کرد.
خانه‌ای بسیار بزرگ که بخش بزرگی از خیابان مولوی قزوین را هم فرا می‌گرفته و امروزه تنها بخش کوچکی از آن باقی مانده، آن هم با هوشیاری حاج محمدرضا امینی!
بنا بود ناصرالدین شاه از این خانه دیدن کند و همه می‌دانستند اگر او از خانه خوشش بیاید باید آن را به شاه پیشکش کنند! برای جلوگیری از این مورد خانه وقف امام حسین شد و به تکیه تغییر کاربری داد. شاه از خانه تعریف و تمجید کرد و پرسید چرا پیشکش نکردند و گفتند خانه وقف امام حسین علیه‌السلام است.
شاید با همین تمهید بوده که این بخش از خانه تا به امروز پابرجا باقی مانده است.
امکان ندارد کلمات تکیه و قزوین را کنار هم بگذارید و به یاد تعزیه نیافتید. تعزیه در قزوین ریشه‌دار و بسیار حائز اهمیت است. تلاش‌های زیادی شده که اهمیت هنری تعزیه در حد یک مراسم مذهبی پایین بیاید اما واقعیت چیز دیگریست. موسیقی دستگاهی ما به طرزی باورنکردنی به تعزیه مدیون است و بسیاری از نغمات و تصنیف‌هایی که آنها را به خاطر سپرده‌اید برگرفته از تعزیه است. در دورانی که چیزی به نام ردیف موسیقی دستگاهی جمع آوری نشده بود تعزیه وامدار حفظ بخش بزرگی از موسیقی ایران بود. نغمه گردانی فوق العاده زیبا، مدولاسیون‌های شنیدنی، تاثیر عمیق اشعار و کلام و دراماتورژی صحیح یکی از تاثیرگذارترین گونه‌های نمایشی-موسیقایی را پدید آورده است که برای تمامی هنر پژوهان جهان جذاب است.
برای آهنگسازی روایتی صحیح از حسینیه امینی‌‌ها به سراغ نغماتی از تعزیه و برگرفته از آن نغمات و شعر واعظ قزوینی رفتم که خود از ادبا و فقها و فضلای قزوین بوده است. تصنیف «این باده ز خموش نوش» حاصل چنین نگاهیست.»

قطعه « این باده ز خموش نوش» را پویا پایور میکس و مسترینگ کرده و ضبط تار در استودیو ۵۴ انجام شده است.
کارگردانی، تدوین و تصویرِ این اثر کاری از مرتضی حاج محمدی و گرافیت میلاد فاتحی است. نشر بین‌المللی این آهنگ هم برعهده موسسه فرهنگی هنری نغمه سازان دلنشین است.

پروژه «تار و تاریخ» حدود سه سال است که کار خود را با تمرکز بر ساخت قطعاتی برای بناهای تاریخی ایران آغاز کرده است. در این پروژه تا کنون حدود سیصد تن از هنرمندان سراسر کشورمان حضور داشته‌اند.

آلبوم «تار و تاریخ۱» در سال ۲۰۲۳ توانست در مسابقه بین المللی گلوبال موزیک اواردز – سال ۲۰۲۳ و در بخش‌های بهترین نوازندگی و بهترین موسیقی فولک معاصر، دو مدال طلا برای کشورمان به ارمغان بیاورد.

تا کنون دو آلبوم رسمی از آثار «تار و تاریخ» به صورت جهانی منتشر شده و آلبوم تازه‌ای از این پروژه در آینده‌ای نزدیک منتشر خواهد شد.