این زن دغدغه های مردمش را بر دیوارها نقاشی می کند

موسیقی نو: از ایسنا و به نقل از دویچه وله، «شمسیه حسنی» در سال‌های اخیر در هنرش به سطح قابل قبولی از موفقیت جهانی دست‌ یافته است. «شمسیه» را به عنوان یکی از نخستین هنرمندان زن گرافیتی‌کار افغان می‌شناسند که آثارش همواره صدای رسای زنان بوده‌ است. او در نقاط مختلفی دیوارنگاره خلق کرده است و در نمایشگاه‌های متعدد واقع در آمریکای شمالی، اروپا و کشورهای آسیایی حضور پیدا کرده است.

از او در کتاب «داستان های خوب دختران بلند پرواز»(Goodnight Stories for Rebel Girls) که یک اثر پرفروش شامل زنان تاثیرگذار در جهان است نیز نام برده شده است.

در روزهای اخیر که طالبان قدرت را در نقاط مختلف افغانستان و در نهایت در کابل به دست گرفته است، حضور «حسنی» در فضای مجازی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت.

 

 

دو گرافیتی تاثیرگذار او که در آن دخترانی در لباس‌های آبی نمادهایی از امید را در دست دارند، با هدف به تصویر کشیدن حس و حال زنان افغان، ده‌ها هزار لایک در اینستاگرام دریافت کرده و در فیسبوک بارها به اشتراک گذاشته شده اند. در روزهای اخیر زنان اغلب از اماکن عمومی پایتخت افغانستان فاصله گرفته‌اند و بسیاری از هنرمندان حساب‌های کاربری شان در فضای مجازی را از نگرانی مواجه شدن با واکنش‌های احتمالی طالبان حذف کرده‌اند.

پس از سقوط کابل، حساب کاربری «حسنی» در فضای مجازی برای چند روزی بدون فعالیت بود که نگرانی‌هایی را از سوی طرفداران این هنرمند به وجود آورد.

اما چند روز بعد تصویر جدیدی از مجموعه اخیر او منتشر شد تا تاییدی باشد بر ادامه فعالیت او به عنوان تریبونی برای تجربیات زنان افغان.

 

«حسنی» که در سال ۱۹۸۸ در ایران و از والدینی پناهنده متولد شد در سال ۲۰۰۵ به افغانستان بازگشت تا در دانشگاه کابل در رشته نقاشی و هنرهای تجسمی تحصیل کند. او وقتی در سال ۲۰۱۰ به سراغ گرافیتی و هنر خیابانی رفته بود، فارغ التحصیل شده بود.

 

موقعیت متزلزل زنان و دختران در جامعه مردسالار افغانستان از موضوع اصلی آثار او بوده است. در حقیقت، امکان و قدرت گرافیتی به عنوان هنر عمومی و خیابانی، دلیل اصلی بود که «حسنی» گرافیتی را انتخاب کرد.

«حسنی» همچنین در آثارش با خلق تصاویر، بیانگر درد و غم حاصل از ناآرامی ها در افغانستان است. یک اثر هنری از او، ترکیبی از نقاشی و عکس که نوامبر ۲۰۲۰ منتشر شد، غم او در پی حمله به دانشگاه کابل، جایی که او استاد دانشگاه هنر است را به تصویر می‌کشد.

اصل همگانی بودن گرافیتی از مسائلی بوده است که «حسنی» را به این هنر سوق داده است. او معتقد است گرافیتی روش خوبی برای معرفی هنر به کسانی است که شانس بازدید از آثار هنری در موزه و گالری را ندارند. با این حال، فعالیت به عنوان یک زن گرافیتی‌کار در کابل در هر دولتی که باشد خطراتی را به دنبال دارد.

او در گفت و گویی با «دویچه وله» در سال ۲۰۱۸ بیان کرد : «من واقعا از اماکن عمومی می‌ترسم. واقعا از انفجارهایی که تمام مدت اتفاق می‌افتند می‌ترسم. مخصوصا برای زنان، گرافیتی‌کار بودن و هنر خیابانی خلق کردن کار دشواری است؛ چراکه مردم معمولا با فعالیت زنان موافق نیستند … تمام مدت باید مراقب باشم.»

او در خیابان‌های کابل نباید به فکر خلق نقاشی‌های بسیار بزرگ باشد تا بتواند سریع‌تر محل را ترک کند. این هنرمند همچنین در استودیو فعالیت دارد و آثار هنری مختلفی در ابعاد بزرگ و کوچک خلق می‌کند.

به رغم موفقیت هنری این هنرمند در سطح جهان، «حسنی» در سال ۲۰۱۸ در گفت و گو با «دویچه وله» اعلام کرد گاهی اوقات احساس ناامیدی می‌کند و حس می‌کند توانایی ایجاد هیچ تغییری را ندارد.

با این حال می‌گوید مصمم است با آثار هنری خود به مردم قدرت دهد.

او با انتشار تصاویر اخیر، مشکلات زنان و دختران افغانستان را به اشتراک گذاشته است و تلاش دارد از فراموش شدن آن‌ها جلوگیری کند.