موسیقی نو – پایگاه خبری تحلیلی

 

 

 مریم رحیمی پور پژوهشگر هنر و موسیقی با فرشاد رضایی نوازنده گیتار بیس گپ و گفتی متفاوت داشته که با هم می‌خوانیم

 

موسیقی نو: فرشاد رضایی متولد ۱۳۵۶، تهران یکی از نوازنده‌های ساز «گیتار بیس» است که تحصیلات دانشگاهی خود را تا مقطع کارشناسی‌ارشد در رشته نقاشی ادامه داده‌ است و طی سال‌های گذشته با هنرمندان زیادی همکاری داشته‌ است. یکی از گروه‌هایی که در چند سال اخیر با آن‌ها به‌صورت ثابت روی صحنه رفته و هنرنمایی می‌کند « گروه دال» است . این نوازنده‌ ی چیره‌دست در طراحی و نقاشی نیز به سبک ویژه خود که آن را «سوررئال فانتزی» می‌داند به فعالیت می‌پردازد و تاکنون موفق به برگزاری چندین نمایشگاه انفرادی و گروهی در داخل و خارج از ایران و همچنین کسب مقام در جشنواره های هنرهای تجسمی و نقاشی شده‌است .

او نه‌تنها در نقاشی بلکه در موسیقی نیز سابقه‌ای بیست‌ساله دارد. شروع فعالیت حرفه‌ای خود را با آهنگ‌سازی برای تئاتر از سال ۱۳۸۰ آغاز کرد؛ سپس با نوازندگی گیتار بیس در قالب همکاری با گروه‌هایی مانند گروه دال، گروه کوبه‌ای دف نوازان ، تخت‌جمشید ،آژانس خاموش ، هژیر مهر افروز روزبه نعمت‌اللهی و کاربن به مسیر هنری خود ادامه داد .

سایت «موسیقی نو» با این نوازنده دقایقی را به گفت و گو نشست تا در این روزهای کرونایی از دغدغه‌هایش درمورد نوازندگی و موسیقی بگوید.

 

-با یک سؤال چالش‌برانگیز شروع می‌کنیم فرشاد رضایی اگر قرار باشد بین موسیقی و نقاشی یک گزینه را انتخاب کند کدام گزینه را انتخاب می‌کند ؟

با عرض سلام خدمت شما و مخاطبان موسیقی نو…

اگر مجبور به انتخاب یک گزینه باشم حتماً نقاشی را انتخاب می کنم ولی واقعیت این هست که هر کدام جایگاه خود را در بیان موضوع هنری دارند و متناسب با دغدغه و نیازی که برای بیان موضوع خاصی احساس می کنم استفاده می کنم و بطور کلی باید عرض کنم نقاشی هنر تجزیه و تحلیلی و کشف و شهودی تر نسبت به موسیقی هست و موسیقی هنری انتزاعی است که فرم و هارمونی بی واسطه تر نسبت به نقاشی بر گستره ذهن مخاطب نقش می بندد.

 

 

 

-چرا در بین خیل عظیم سازهای ایرانی و سازهای خارجی به سمت ساز گیتار بیس رفتید( چه وجه تمایزی در این ساز وجود داشت که باعث شد آن را به‌عنوان ساز حرفه‌ای خود ادامه دهید)؟

من در خانواده ای بزرگ شدم که پدرم  قبل از انقلاب نوازنده گیتار الکتریک بود و من از کودکی با ملودی های مختلف ، ریتم و آهنگسازی غربی و پاپ متناسب با موزیک هایی که پدرم در خانه پخش می کرد آشنا شدم و در واقع با این ساز و حال و هوایش اُنس گرفتم . این امر در انتخاب ساز هم موثر واقع شد و من ساز گیتار را ابتدا نزد پدر آموختم و سال ها بعد تحت تاثیر تغییر محیط  و آشنایی با دوستان جدید ، به صدا و نقش گیتار بیس در ارکستر علاقه مند شدم.

 

 

 -تعریف شخصی شما از ساز گیتار بیس  برای مخاطبان موسیقی نو و علاقه مندان این ساز چیست ؟

ساز گیتار بیس نقش استاندارد و جهانی اش در موسیقی ارتباط دهنده بین ریتم و ملودی در یک قطعه هست؛ در واقع پل ارتباطی بین ساز های کوبه ای مثل درامز و سازهای ملودیک مثل گیتار الکتریک و غیره… که برقراری این ارتباط به خلاقیت، دریافت هوشمندانه بیسیست از ملودی ، ریتم و سواد نوازنده و تجربه و همچنین شناخت او از ژانرهای مختلف موزیک دارد، صدای ساز گیتار بیس از نوع فرکانس هایی هست که همه افراد نمی توانند در موزیک به خوبی تشخیص دهند اما نبودن این صدا در موزیک را بطور کامل می توان احساس کرد و متوجه شد البته در حال حاضر سولو آرتیست های به نامی در جهان هستند که استفاده های جدید تر و تجربه های اجرایی فوق العاده ای هم به نمایش می گذارند.

 

-نوازندگی گیتار بیس را از چه استاد یا استادانی فرا گرفتید؟

من نوازندگی گیتار بیس را از دوست قدیمی و همکلاسی ام که در واقع در یک هنرستان بودیم و همچنین یکی از نوازندگان برتر ساز بیس در کشورمان هستند از آقای دارا دارایی یاد گرفته ام و هنوز هم در حال شاگردی ایشان هستم تا ابد.

 

– با توجه به این‌که شما نه‌تنها در نوازندگی بلکه در نقاشی نیز کارهای موفقی انجام داده‌اید اگر بخواهید ساز گیتار بیس را با یک‌رنگ توصیف کنید کدام رنگ است؟

آبی بنفش تیره

 

– چقدر از نوازندگی در نقاشی‌های تان و یا از نقاشی در نوازندگی تان الهام می‌گیرید؟

بسیار زیاد …معمولا تاثیرات شنیداری را بصورت تصویری در نقاشی پیاده می کنم و همین طور برعکس!

 

نمونه ای از نقاشی های فرشاد رضایی

 

– آیا تابه‌حال پیش‌آمده که یک قطعه موسیقی را نقاشی کنید(برای مخاطبان موسیقی نو و علاقه‌مندان در این زمینه توضیح دهید).

بله -چون معمولا هنگام نقاشی همیشه به موزیک گوش می دهم اما اینکه بر اساس موزیک خاصی نقاشی کنم خیر تاکنون پیش نیامده . جالب است بدانید که پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد من در مورد ارتباط موسیقی با نقاشی بود که در آن مقطع از پایان نامه های موفق دانشگاه شناخته شد!

 

 

– چقدر از بداهه‌نوازی در نوازندگی هایتان بهره می‌برید؟

بداهه پردازی خیلی با استراتژی و خط فکری من در مورد ساز بیس که از نظر من باید در خدمت ارکستر باشد جور نیست برای همین خیلی کم پیش می آید این اتفاق برایم بیفتد. البته در خلوت خودم و تمرین های شخصی به این مقوله می پردازم.

 

 

– از تجربه حضورتان در کنسرت‌های گروه دال بگویید .(از حس و حال زمانی‌که روی صحنه در حال نوازندگی هستید برایمان بگویید).

همراهی با گروه دال یکی از تجربه های طلایی من در قالب یک گروه خوب موسیقی است و کمتر همچین تجربه ای داشتم چه از نظر کیفیت کاری و چه کیفیت روابط و رفاقت!

 

 

– آیا قصد انتشار تک ترک یا آلبوم از نوازندگی تان داشته‌اید یا درحال‌حاضر به این‌موضوع فکر می‌کنید؟

خیر. تا این لحظه قصدی برای انتشار آلبوم با محوریت گیتار بیس نداشته ام. انگیزه های این چنینی را بیشتر در نقاشی دنبال می کنم و برایم جذاب تر است.

 

 

– همکاری با روزبه نعمت‌اللهی چطور بوده‌است ؟

همکاری با روزبه نعمت اللهی هم تجربه بسیار خوبی بود امیدوارم در آینده بازهم تکرار شود.ایشان هم انسان بسیار شریفی هستند و هم مسلط به کار هنری خود.

 

 

-به‌نظر شما جایگاه نوازنده و موسیقی بی‌کلام در مارکت موسیقی ایرانی به چه صورت است؟

باید در یک جمله بگویم که موزیک بی کلام در مارکت موسیقی ایرانی جایگاه بسیار پایینی دارد.

 

 

-جایگاه نوازندگان از نظر مردم ایران چگونه است ؟

جایگاه نوازندگان برای مردم جایگاه درستی نیست. هنوز هم به چشم مطرب به نوازنده نگاه می کنند چون مردم ما متاسفانه تعریف درستی از هنر و هنرمند ندارند و فقط خواننده ها و هنرپیشه ها و هر آنکس که توسط رسانه ها به آنها معرفی می شوند را هنرمند می دانند و از نظر آنها جایگاه بالایی دارند.

 

 

-در مورد نمایشگاه آنلاین نقاشی‌هایتان که چند وقت پیش برگزار کردید توضیح دهید ؟

نمایشگاه بسیار خوبی بود و تجربه ای رو به جلو که باعث شد من فضاهای جدیدی را در کارهایم به نمایش بگذارم به همت گالری ویستا و خانم رویا مزروعی…

 

 

-در مورد تولیدات نمایش خانگی و تب تولید مسابقات استعدادیابی یا همان تلنت شوهای موسیقی که این روزها بازارش حسابی داغ‌شده است چه نظری دارید( از نظر شما چقدر خروجی مسابقات در کشف استعدادهای واقعی تاثیرگذار بوده‌است)؟

از نظر من هیچ تاثیری مثبتی نداشته چون گزینش این افراد از ابتدا بر حسب سلیقه و معارفه هایی صورت می گیرد بنابر این استعداد های جدی تر که در ایران معمولا مستقل هستند دعوت و دیده نمی شوند!

 

 

 

– در مورد کلمات زیر نظر خود را در یک جمله بیان کنید:

برایان آدامز: اسطوره

پل مک کارتنی: خاطره انگیز

بابک امینی: استاد در ساز تخصصی خودشان

بابک ریاحی پور: ایشان هم در ساز تخصصی خودشان استاد هستند.

 

 -درحال‌حاضر با توجه به ازسرگیری دوباره کنسرت‌ها پس‌از یک دوره طولانی به دلیل شرایط کرونا چه پیشنهاد یا پیشنهاداتی دارید با کدام گروه یا خواننده قرار است روی صحنه بروید ؟

حقیقتش را بخواهید توصیه خاص و اضافه ای ندارم فقط خواهش می کنم که مردم همچنان به توصیه های بهداشتی عمل کنند و رها نکنند. در مورد اجرا هم هنوز برنامه ای مشخص نیست که دقیقاً بخواهد در یک زمان مشخص و از پیش تعیین شده اجرایی شود.

 

 

و در پایان اگر نکته یا موضوعی به ذهنتان می‌رسد که در طول مصاحبه فرصت نشد به آن بپردازیم با مخاطبان موسیقی نو به اشتراک بگذارید.

نکته خاصی نیست. ممنونم از شما و همکارانتان که واسطه صادقی هستید برای رساندن پیام ما به مخاطبان فهیم و بزرگوار…سلامت و پایدار باشید.